Bíladraumur.

Mig dreymdi nýverið dæmigerðan draum um ástandið í þjóðfélaginu og hvaða áhrif kreppan hefur á sálarlífið okkar. Mér fannst ég vera í bíl sem ég átti. Hafði ég skipt á gamla bílnum mínum (gamall, en samt Benz) fyrir þennan sem mér fannst ég vera að keyra. Einhver var með mér í bílnum og fannst ekki mikið til bílsins koma. Ég var eitthvað að reina að verja hann, jú hann var ekki með neitt mælaborð, þröngur að innan, litlar rúður, eða enginn óþarfi. En vildi ég meina, hann komst alla leið og var það ekki aðalatriðið? Bíllinn er tákn um ferð mína í gegnum lífið og draumurinn segir allt um líf okkar í kreppunni. Við spörum við okkar þar sem við getum, hendum öllum óþarfa því aðalatriðið er jú að við komumst alla leið þó að það sé í aðeins minna bólstruðum sætum.